Σχόλιο
από τον Παντελή
Σαββίδη
Αντιπαρέρχομαι
όσους μέσα από τη ζεστασιά και τη θαλπωρή
του σπιτιού τους αδιαφορούν και δεν
έχουν ούτε έναν καλό λόγο να πούν για
τους πρόσφυγες στην Ειδομένη. Δεν με
ενδιαφέρουν, βρίσκονται έξω από τον
πολιτικό και κοινωνικό μου ορίζοντα.
Για τους
άλλους, λοιπόν, μηδέ της κυβέρνησης
εξαιρουμένης, θα ήθελα να επισημάνω ότι
η εικόνα στην Ειδομένη είναι τραγική.
Απλά, πράγματα, θα μπορούσαν να τη
βελτιώσουν και να κάνουν στοιχειωδώς
ανεκτή την τραγική καθημερινότητα που
βιώνουν οι άνθρωποι.
Σκηνές
μέσα στη λάσπη, αγωνία για το τι θα γίνει
αύριο, παιδιά να κλαίνε από τις δυσκολίες
και την πείνα και άνθρωποι να περιμένουν
να εμφανιστεί κάποιος με στοιχειώδη
προσφορά σε σάντουιτς ή οτιδήποτε άλλο
γι να λιγοστέψουν την πείνα τους.
Είναι
τραγικό! Ούτε ένας στοιχειώδης συντονισμός
για τη διαχείριση της καθημερινής
τραγωδίας των ανθρώπων.
Η κυβέρνηση
αποφάσισε, μάλλον, να τους αποθαρρύνει
ώστε να εγκαταλείψουν τη χώρα και τα
σύνορα έκλεισαν και με δική της ευθύνη
και συγκατάνευση. Το αντάλλαγμα είναι
γνωστό.
Στο
Συριζα, όμως, υπάρχουν δυνάμεις με
κοινωνική ευαισθησία. Είναι οι μόνες
που μπορούν να λυγίσουν την κυβερνητική
αναλγησία. Μέχρι να βρούν κάποια οδό
διαφυγής οι άνθρωποι, (μπρός ή πίσω, δεν
ξέρω), ας βοηθηθούν στη χώρα που τόσο
πολύ διαλαλεί τον οικουμενικό πολιτισμό
της. Στην Ειδομένη δοκιμάζεται αυτός ο
πολιτισμός. Διότι, πολιτισμός δεν είναι
θεωρία και ανάλυση αρχαίου κειμένου
στην τάξη ή σε κοινωνικά σουαρέ.
Comments
Post a Comment